iść VI
toczyć sie, dziać się
Tadeusz odpowiadał śmielej, szła rzecz daléj, W pół godziny już byli z sobą poufali (I) Wszystko szło pięknym ładem, choć w tak wielkiej trwodze (II) wiwaty szły ciagiem porządnym (II) Przycinki, gniew, wyzwanie - i szło już do pięści (II). Zmienili broń; od szabel szło na pistolety (IV).
Czlowiek i wszechswiat ↔ Apriori ↔ Przemiana